Privékopie niet toegestaan
In deze regeling is uitdrukkelijk bepaald dat de privékopie regeling in de artikelen 16b en 16c niet van toepassing is op computerprogramma’s. Je mag daarvan dus geen kopieën maken, tenzij je daarvoor toestemming van de rechthebbende op het computerprogramma hebt verkregen.
Tijdelijke, technisch noodzakelijke kopie
Bij het gebruiken van een computerprogramma wordt, bijvoorbeeld tijdens het laden of het in beeld brengen, vaak automatisch en onvermijdelijk een (tijdelijke) kopie gemaakt op de harde schijf. Wees gerust: als je een programma hebt gekocht (of op een andere manier rechtmatig hebt verkregen), handel je volgens de Auteurswet niet in strijd met het auteursrecht op dat programma als een dergelijke kopie op jouw computer wordt gemaakt. Zo’n kopie is nu eenmaal nodig om het programma te kunnen gebruiken waarvoor het bedoeld is. Dergelijke (tijdelijke) kopieën die noodzakelijk zijn voor het functioneren van het programma zijn dus toegestaan. Als je een exemplaar van een computerprogramma in de winkel koopt, dan krijg je vanzelf - op basis van de Auteurswet - een ‘wettelijke licentie’, ofwel toestemming, om dat exemplaar te gebruiken. In feite koop je dus alleen een gebruiksrecht.
Als dat voor het beoogde gebruik van het computerprogramma noodzakelijk is mag je van het programma een reservekopie maken, zo bepaalt de Auteurswet. Een back-up kopie maken voor het geval dat het origineel kapotgaat, wordt overigens niet gezien als ‘noodzakelijk voor het beoogde gebruik’.
Rechthebbenden op een computerprogramma kunnen in de bij het product horende gebruikersovereenkomst (‘licentie’) nadere voorwaarden opnemen (dat is nu eenmaal inherent aan het hebben van auteursrechtelijke zeggenschap). In de gebruikslicentie kunnen bijvoorbeeld de bevoegdheden van de rechtmatige gebruiker worden uitgebreid of beperkt. Zo kan er in de gebruikslicentie staan dat je het programma op een X aantal computers mag gebruiken, of dat je het vrij mag kopiëren, veranderen en verspreiden.